నేనెందుకిలా-------9

                   కొత్త పుస్తకాలు కొత్తక్లాసు రూము, అట్టలువేసుకోవటం అంతా బిజీ బిజీ గా గడచిపోయింది చాలా రోజులు.మా అందరిలో సింధుజ కొంచెం బొద్దుగా ఉంటుంది.దాని గుండెలు అప్పుడే బాగా ఎత్తుగా అయిపోయాయి. మాది కోఎడ్యుకేషన్ కాదు కాబట్టి సరిపోయింది.లేకపోతే మగపిల్లల కొంటె చూపులన్నీ దాని మీదనే ఉండేవి. ఆసంవత్సరం మధ్యలో అనుకొంటాను.సింధుజ పెద్దమనిషయ్యింది.వాళ్ళ ఇంట్లో వారు ఆ ఫంక్షన్ను చాలా గ్రాండు గా చేశారు.అప్పట్లో నాకా విషయాల మీద అంత అవగాహన లేదుగానీ ఇప్పుడనిపిస్తూంది,సింధుజ చాలా అదృష్ట వంతురాలని.అలా ఎందుకనుకొన్నానో నా జీవిత గాధ చదివిన తర్వాత మీకేఅర్ధమవుతుంది. కాలమనే చక్రానికి బాల్యం బాట అయితే సంతోషం కందెనలాంటిది.మూడు సంవత్సరాలు ఎలా గడిచిపోయాయో తెలియనేలేదు. ఈమూడు సంవత్సరాల్లో ముఖ్యమైన సంగతులు చాలానే జరిగాయి. నిశ్చలగూడా పెద్దమనిషయ్యింది.అది ఇప్పుడు చాలా అందంగా తయారయ్యింది.అందరు టెన్త్ క్లాసుకు వచ్చేశాము.దీపిక స్కూలు మానేసింది.
కాత్య నాన్నగారికిట్రాన్స్ఫరు వచ్చి వేరేవూరికి వెళ్ళిపోయారు.నిశ్చల తల్లి ని పిచ్చాసుపత్రిలో చేర్పించారు .ఇందుకు నిశ్చల పిన్ని గట్టిగా పట్టుబట్టిందట.పదవ తరగతి లోనే దానికి పెళ్ళిచేయాలని పట్టుబట్టిందట.ఆమె తమ్ముడు నిశ్చల కంటే పన్నెండేళ్ళు పెద్దవాడు.అతనికిచ్చిచేయాలని ఆమె పంతం.కానీ నిశ్చల గట్టిగానే ఎదురు తిరిగింది.
తల్లి విషయంలో మాత్రం నాన్న పిన్ని ఏకంకావటంతో ఏమీ చేయలేక పోయింది. నన్ను అమ్మ ఒకసారి లేడీడాక్టరు దగ్గరకు తీసికొని వెళ్ళింది.వాళ్ళు చేసేపరీక్షలన్నీ చూసి నాకు చచ్చేసిగ్గేసింది."నా ఆరోగ్యం బాగానే ఉందిగదా !ఇప్పుడెందుకివన్నీ?" అన్నాను.అమ్మ నావైపు  మౌనంగా చూసింది.డాక్టరు అమ్మకేదో చాలా సేపు చెప్పింది.
బయటకు వచ్చిన అమ్మ నన్ను కౌగలించుకొని కన్నీరు పెట్టుకొంది.ఎందుకలా ఏడ్చిందో నాకిప్పుడర్ధమయ్యిందిగానీ అప్పుడు తెలీలేదు.ఆసుపత్రి నుంచీ వస్తుంటే దూరంగా
మబ్బులు గుంపులు గుంపులుగా తూర్పు వైపునుంచీ పరుగెత్తుకొచ్చి మధ్యలో కమ్ముకోవటం ప్రారంభించాయి. గాలి చల్లగా ప్రారంభమయ్యి ,పెను తుఫానుగా మారసాగింది.మేము ఆటోలో ఇల్లు చేరుకొనేసరికి వాన కూడా మొదలయ్యింది.ఈ ఫోడుగాలిలో క్షణ క్షణాని కీ ఉద్రుతమౌతున్న వర్షంలో ,లోపల అమ్మ నాన్నతో ఏదో ఏడుస్తూ చెప్తూంది.కొన్నిమాటాలు నా చెవినగూడా పడ్డాయి. ఇప్పుడు నేనేమంత మరీ చిన్నదాన్ని కాదుగదా!ఆమాటలు నాకర్ధమయ్యేసరికి మెరుపులతో ఆకాశం  తగలబడుతున్నట్లు గా ఉంది. వరుసగా వందపిడుగులు  మా ఇంటి చుట్టూ పడ్డంత చప్పుడు. ఉన్నట్లుండి నాకు కళ్ళు తిరగసాగాయి.వరండాలో నాముందున్న కుర్చీని పట్టుకొని అలాగే కూలిపోయాను...........