ఉహల పల్లకిలో ఊరేగుతూ
ఆశల లోకంలో విహరిస్తూ,
ఆర్తిగా నీకోసం ఎదురుచూస్తూ ,
ఒళ్లంతా కళ్లు చేసుకొని
మనసంతా నిన్నే నింపుకొని,
వాకిలిలో నిల్చుని,నిల్చుని,
విసిగివేసారి,నీపై అలిగి,
అర్థరాత్రి అలిసి ఇల్లుచేరిన నిన్ను
ఎన్నిమాటలన్నానని?
ఈదుర్భర మౌనాన్ని విడనాడి
నన్ను క్షమించు ప్రియా!
కవిత బావుంది .
రిప్లయితొలగించండి