అమ్మ

నిన్ను పెంచి పెద్దచేసి,
అన్నాన్ని గోరుముద్దలుగా చేసి,
నువ్వొద్దంటున్నా ముద్దుచెసి
నీచేత తినిపించిందీ అమ్మ!

అడుగులు పడక నువ్వుతడ పడుతుంటే
చేయిపట్టి నిన్ను నడిపించి
అడుగడుగుకూ పండుగచేసిందీ అమ్మ!

తన రక్తాన్ని పాలుగా మార్చి
నువ్వానందంగా త్రాగుతుంటే
పరవశంతో పొంగిపోతూ ,
అనారోగ్యంతో క్రుంగిపోతూ,
నిన్నింతటివాడిని చేసిందీ అమ్మ!

తన సంతోషాన్ని మూటలుగట్టి
నగలను తాకట్టుపెట్టి
నీచదువుకు పెట్టుబడి పెట్టి
నిన్ను చదివించిందీ అమ్మ!

తోడు పోయి ,నీడలేక
నీదేశంలో ఇమడలేక
మాటలతో పొడుస్తున్న
కోడలుతో ఉండలెక
ఒంటరిగానే ఉంటోందీ అమ్మ!

నువ్వు వస్తావని,పలకరిస్తావని ,
కాకుంటే ఫోనైనా చేస్తావని ,
మోగని ఫోనుప్రక్కన ,
ఇంకా ఆగని గుండెలలో
ఆశలు నింపుకొంటూ ,
కన్నీటి తెరల మధ్య
నీ కోసం వాకిలి కేసి చూస్తూ
కూర్చుని ఉన్నది ఈ అమ్మ!